Jak żyć i nie zwariować na małej powierzchni

Przed nami kolejne spotkanie w ramach cyklu rozmów dotyczących naszego zdrowia psychicznego – wciąż jeszcze w kontekście przedłużającej się pandemii (tutaj zapis poprzedniego spotkania).

Tym razem będzie o relacjach, bo choć pandemia w dużej mierze kojarzy się z izolacją i znacznym ograniczeniem kontaktów społecznych, to jednak jest taka przestrzeń, w której odniosła ona odwrotny skutek. To przestrzeń naszych domów i mieszkań. I tak, zdajemy sobie sprawę z tego, że przecież nie każdy ma rodzinę, a bycie zamkniętym w swoim własnym M w wersji solo niesie ze sobą potężne wyzwania (którym chętnie poświęcimy osobne spotkanie), ale tymrazem chcemy się skupić na rodzinie.

Jak żyć, kiedy nagle okazuje się, że duże zagęszczenie osób przebywających na małej powierzchni przekracza nasze możliwości radzenia sobie, kochany współmałżonek z dnia na dzień coraz bardziej drażni, a dzieci zamknięte w pokoju ze słuchawkami na uszach (nie tylko podczas prób podjęcia edukacyjnego obowiązku zwanego szkołą) zaczynają przypominać obce istoty, z którymi coraz trudniej jest nawiązać jakiś sensowny kontakt?

Co taki rodzaj zamknięcia, w jakim żyjemy, robi z naszymi rodzinami? Jak zrozumieć i chronić siebie, swoich bliskich i dbać o nasze wzajemne relacje? Jak poszerzać tę naszą życiową przestrzeń, nie zmieniając kubatury mieszkania? I w końcu – jak budować i dbać o bliskość, która nie dusi, ale pomaga zaczerpnąć powietrza?

O tym wszystkim będziemy szczerze rozmawiać na najbliższym spotkaniu. Zapraszamy!

Rozmowę poprowadzą:

Gabinet Psychoterapii W CENTRUM www.terapiawcentrum.pl